مهم نيست ڪه ديگر بآشـے یآ نه...

مهم نیست ڪه دیگر دوسم دآشته بآشـے یآ نه

مهم نیست ڪه دیگر مرآ به خآطر بیآورے یآ نه

مهم نیست ڪه دیگر تورآ بآ دیگرے میبینم یآ نه

مهم اینست ڪه زمآنے که تنهآ میشوے ....

زمــآنـے ڪه دلت گرفت چگونه و با چه رویـے

سر به آسماטּ بلند میڪنـے و میگویـے :

خدآیا مـטּ ڪه گنآهـے نڪردم ... پس چه شد

ﻏــــﻢ ﺍﻧـﮕﯿـــــﺰ ﺍﺳـﺖ ﺍﮔـــﺮ ﺗـــﻮ را ﻧـﺨـــﻮﺍﻫـــﺪ؛

ﻣﺴـــﺨـﺮﻩ ﺍﺳــﺖ ﺍﮔـــﺮ ﻧﻔﻬﻤــــﯽ؛

ﺍﺣــﻤﻘـــﺎﻧـــﻪ ﺍﺳــﺖ ﺍﮔــــﺮ ﺍﺻــﺮﺍﺭ ﮐـﻨـــﯽ....

بـرای بدســـت آوردنـت نمـی جنگـم ..
بـه تکــدی قلبــت هــم نمی آیـم ..
دوســتت دارم،فــارغ از داشــتنت ...

خدایا میشود سرم را بگذارم روی پاهایت

چشمهایم را ببندم

تو دست بکشی روی موهایم و من آروم بخوابم...

فقط خدایا یک چیز تا خوابم نبرده

خیلی خسته ام...

بیدارم نکن

بـــــــــاران

…


بهانــــــــــه ای بود

…


که زیر چتــــــــــر من ،


تا انتهای کــــــــــــــــــــــــــوچه بیایــــــــــــی


کـــــــــاش

…


نه کــــــــــــــوچه انتهایی داشت

…


وَ


نه بــــــــــاران بند می آمــــد

من از حرارت چشمانت یخ می زنم ..

و از سرمای نگاهت آتش می گیرم ..

مردانگی های تو فیزیک را هم نابود می کند،

مرا که دیگر هیچ ...!!

و اما ...

نبودن دست هایت خود ماجرایی است ،

که آغازش پایانِ جهان است ...!!

                                           باورم نمیشود...

                          دنیایم به وسعت عشق تو بزرگ شده

                                            باورت میشود؟؟

                    دنیایم شده همین جانم گفتن های گاهو بیگاه تو..♥♥♥

      روزگارجاده ای بودم

                          جاده ای غرق تردد

         جاده ای که ازرفت وآمدلحظه ای خالی نبود

        من که بسیاری ازدوستان رابه آبادی رساندم

                عاقبت من ماندم وتنهایی خود

چقدر سخته تو چشمای کسی که تموم عشقت رو ازت دزدید و به جاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زول بزنی وبه لبریز

کینه ونفرت حس کنی هنوزم(دوستش داری)،چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی

بخندی تا نفهمه که دوسش داری،چقدر سخته گل باغ آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی وهزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت زیر لب بگی

گل من باغچه نو مبارک

در كودكي در كدام بازي راهت ندادند.....
 كه امروز ديوانه وار بازيم ميدهي؟!

پر از اشکم ولی میخندم 

ب قول فروغ که میگفت:

شهامت میخواهد سرد باشی و گرم بخندی....