من هیچ نمی خواهم ...

تنها صدایت را می خواهم تا موسیقی سکوت لحظه هایم باشد

نگاهت را می خواهم تا روشنی چشم های خسته ام باشد

وجودت را می خواهم تا گرمای قندیل آغوشم باشد

خیالت را می خواهم تا خاطره لحظه های فراموشم باشد

دست هایت را می خواهم تا نوازشگر بی کسی اشک هایم باشد

و تنها خنده هایت را می خواهم تا مرهم کهنه زخم های زندگی ام باشد

آری تنها تو را می خواهم

خلوت نشین خاطر دیوانه ی منی

افسونگری و گرمی افسانه ی منی ... 

بودیم با تو همسفر عشق سالها

ای آشنا نگاه که بیگانه منی ...

هر چند شمع بزم کسانی ولی هنوز

 آتش فروز خرمن پروانه منی ...

حرف آخر

لعنت به تو ای “دل”

که همیشه جائی جا می مانی

که تو را نمی خواهند…!!

من حاصل عمر خود ندارم جز غم

                       ور عشقی ز نیک و بد ندارم جز غم

یک همدم با وفا ندیدم جز درد

                          یک مونس نامرد ندارم جز غم  .

عشق یعنی با غم الفت داشتن

         سوختن با درد نسبت داشتن

                    عشق دریک جمله یعنی انتظار

                                انتظار روز رجـــعت داشتن

                                       عشق یعنی مستی و دیوانگی

                                                عشق یعنی در جهان بیگانگی

                                       عشق یعنی شب نخفتن تا سحر

                              عشق یعنی سجده ها با چشمان تر

                     عشق یعنی سر به در آویختن

             عشق یعنی اشک حسرت ریختن

  عشق یعنی در جهان رسوا شدن

         عشق یعنی مست و بی پروا شدن

                  عشق یعنی سوختن یا ساختــن

                           عشق یعنی زندگی را باختن

                                   عشق یعنی انتـــظار و انتـــظار

                                           عشق یعنی هرچه بینی عکس یار

                                     عشق یعنی دیـده بر در دوختـن

                           عشق یعنی در فراقش سوختن

                 عشق یعنی لحظه های التهاب

        عشق یعنی لحظه های ناب ناب

 عشق یعنی با پرستو پر زدن

         عشق یعنی آب بر آذر زدن

                   عشق یعنی سوز نی آه شبان

                            عشق یعنی معنی رنگین کمان

                                     عشق یعنی با گلی گفتن سخن

                                              عشق یعنی خون لاله بر چمن

                                      عشق یعنی شعله بر خرمن زدن

                             عشق یعنی رسم و دل برهم زدن

                    عشق یعنی یک تیمم یک نماز

          عشق یعنی عالمی راز و نیاز

عشق یعنی چون محمد پا به راه

       عشق یعنی همچو یوسف قعر چاه

               عشق یعنی بیستون کندن به دست

                        عشق یعنی زاهد اما بت پرست

                                 عشق یعنی همچومن شیدا شدن

                                          عشق یعنی قلــه و دریا شدن

                                 عشق یعنی یک شقایق غرق خون

                       عشق یعنی درد ومحنت دردرون

              عشق یعنی یک تبلور یک سرود

   عشق یعنی یک سلام و یک درود

           عشق یعنی جام لبریز از شراب

                    عشق یعنی تشنگی یعنی سراب

                            عشق یعنی حسرت شبهای گرم

                                    عشق یعنی یاد یک رویای نرم

                                        عشق یعنی غرقه گشتن در سراب

                                    عشق یعنی حلقه های بی حساب

                          عشق یعنی تا ابد بی سرنوشت

                  عشق یعنی آخــرخط بهـشــت

         عشق یعنی گم شدن در لحظه ها

عشق یعنی آبـی بی انتـــها

        عشق یعنی زرد تنها و غریب

                عشق یعنی سرخی ظاهر فریب

                          عشق یعنی تکیه بر بازوی باد

                                   عشق یعنی حسرتت پاینده باد

                                    عشق یعنی هرزمان تنها شنیدن نام او

                                       عشق یعنی هرچه گفتن هرچه کردن بهراو

عشق با روح شقایق زیباست

عشق با حسرت عاشق زیباست

عشق با نبض دقایق زیباست

عشق با زهر حقایق زیباست

هو๛

همـــﮧ میـگـــטּ هو๛ بـב استــ

 

وقتـــے اســҐ هو๛ را مــے آورم با تعجب نگاهـــҐ میکنند

 

 

ولــے مــטּ هو๛ هایم را בوستـــ בارم 

 

 

هو๛ با تو بوבטּ

 

 

هو๛ غرق شـבטּ בر آغــوشِ تو

 

 

هو๛ بوسیـבטּ لب هاے تو 

 

 

هو๛ عطر تـטּ تو 

 

 

و هزاراטּ هو๛ בیگر 

 

 

مـטּ با ایـטּ همـــﮧ هو๛ ذره اے هم احساس گناه نمــے کنم 

 

 

برایم مهم نیست בیگراטּ چـــﮧ فکرے مـــے کنـنـב

 

 

בیگر چـــﮧ فرقــے مــے کنـב 

مـــטּ عاشق تو ا Ґ

 

تو عاشق مــטּ 

 

 

و هر בو عاشق هوس هاے یکـבیگر

 

روزهای کودکی...!!

 آهسته گفت: خدانگهدارت ،

 و در را بست و رفت...

آدم ها چه راحت مسئولیت خودشان را

 به گردن خدا می اندازند...!!!!

بهانه ای نمانده است دیگر

برای عاشقی کردن...!

بیا برگردیم به کودکی

دوباره با هم بزرگ شویم...

دو ركعت گـــريه

برايِ خـــاطـره هـــايم

يک قنـــوت ســکوتــ

برايِ يـــادت

دو سجـــده بي قـــراري

برايِ عشــقِ بربــــاد رفتــه

يک تشـهد

برايِ مــــرگِ دلـم. . .

مرا ببوس

نه يک بار که هزار بار...

بگذار اوازه ي عشق بازيمان 

چنان در شهر بپيچد 

که روسياه شوند

آنهايي که بر سر جدايي مان

شرط بسته اند...!

*****

زيباترين احساسم را پنهــــان کرده ام گوشه اي

براي لحظه ي ديدار

وقتي عـــــــــاشق شدم . مشروب خوردم به سلامتي عشــــــــق 

وقتي شکست خوردم ، مشروب خوردم به سلامتي هر چي نامـــرده

وقتي تنــها شدم ، به سلامتي بي کـسي خوردم 

ولي وقتي دوستايي مثل تــو پيــدا کردم؛ 

فقــط به سلامتي هر چي رفيــقه ميرم بــالا . . . 

تـــا نه عاشــق شم . . . 

نه نــــامــــرد . . . 

نه تـنـــــــهـا . .

بـــــــــي خـــيالِ هـَــر چــِـه زِمِســــتان اســت

و بـــَرف است . . 

و سـَـــرمـــا 

تـَـمــام پنَـــجــِــره هـــا را بـــاز گـــُـذاشـــته ام ! 

تــا شـــايـــَد بـــاد 

بـــويِ پيــــراهـَـنـَـت را بيــــاوَرد

با توام ، باتو، خدا

يک کمي معجزه کن

چند تا دوست برايم بفرست

پاکتي از کلمه

جعبه اي از لبخند

نامه اي هم بفرست

خدايا من را که آفريدي گارانتي هم داشتم؟؟!ديگر کار نمي کند دلم

ميگفتــن علــف بايد به دهــن "بـــــزي" شيـــرين بيــاد.

ي عمـــري خودمــــونو کُــــشتــيم شيـــريـــن ترين عــــلف دنيـــــا بشـــيم...

غــافِـل ازيـــنکه اصـــلا طـــرف بـــز نـــبود...

"گـــآو" بود بــه خـوردن مُـــــــقوا عـادت کـــرده بــــود

مي خواهم برگردم به روزهاي کودکي ...

آن زمان ها که

پدر تنها قهرمان بود ...

عشــق ، تنـــها در آغوش مادر خلاصه ميشد ...

بالاترين نــقطه ى زمين ، شــانه هاي پـدر بــود ...

بدتـرين دشمنانم ، خواهر و برادر خودم بودند ...

تنــها دردم ، زانو هاي زخمـي ام بودند ...

تنـها چيزي که ميشکست ، اسباب بـازي هايم بـود ...

و معناي خداحافـظ ، تا فردا بود

کاش میشد هیچکس تنها نبود

کاش میشد دیدنت رویا نبود

گفته بودی باتو میمانم ولی
رفتی و گفتی که اینجا جا نبود
سالیان سال تنها مانده ام

شاید این رفتن سزای من نبود
من دعا کردم برای بازگشت

دستهای تو ولی بالا نبود
باز هم گفتی که فردا میرسی
کاش روز دیدنت فردا نبود …    

از این جهان، تنها خدا داده مرا رنجی دگر، تو
پس کی شود قلبم رها از دام  این غمهای دنیا

آخر چرا با درد و غم دل  آشنا شد

دیوانه بود این دل، چرا دیوانه تر شد

چون مرغکی بی بال و پر تنهای تنها
در سینه ی  سرد فراموشی رها شد

آخر دلم، پژمرده شد، افسرده شد
چون شاخه ای افتاده  در دامان آتش
در شعله سوزنده ی غمها فنا شد

آخر دلم، پژمرده شد، افسرده شد
چون شاخه ای افتاده  در دامان آتش
در شعله سوزنده ی غمها فنا شد

دیوانه بود این دل، چرا دیوانه تر شد

 دیوانه بود این دل، چرا دیوانه تر شد

خُـבآیــا بــه تــو سِــــپرבَمِـــش ؛

اَمـــا اَزَت مـــی خـــوآم :(

یــﮧ روزے ؛ یـــﮧ جــآیــے ؛ بـَـغَـل غَــریــبـﮧ ؛ مَــست

بَــבجـــورے یــآבِ مَــن بِــنـבآزیــش

چرا ” دیوونگی ” نسبت به حساب نمیاد ؟؟

مثلاً بپرسن : شما چه نسبتی دارین ؟

والا به خدا

هر کاری میکنم تو باز کنارم هستی....

کنار طپش های قلب بیقرارم....

جایت امن است خیالت راحت باشد...

چون فراموش نمی شوی......!!!!!

بابت همه چی ازت ممنونم رها

امسال تولدم با سال های پیش خیلی فرق داشت

فرقش هم وجود فرشته ای مثل تو بود رها جان

دوستت دارم فرشته ام

منظورم از فرشته . فرشته آسمون بود ها

توىِ "زنـــدگـيت"

جــزءِ اون دسته از اَفـــ ـــرادى باش که :

اگه يکي از پُشت چشماتو گرفت ،

فقط يه نفر تو ذهــــــــــــنت بياد ،

 نه چــــــــــــند نـــــــــــــفر ♥

مثل خود خود من